In mijn eerste week (woensdag 8-8) al direct een bliksembezoek gebracht aan Curacao. Heftig hoor. Samen met een collega naar dat eiland gevlogen om daar rechtstreeks contact (en niet via de telefoon) met de vakbroeder van Curacao. Hele toffe gozer ook weer, heel behulpzaam en coöperatief. Op Curacao natuurlijk ook weer heeel veel handen geschud en een overdosis nieuwe gezichten die ik toch weer niet kan onthouden.

De vlucht Aruba – Curacao stelt echt geen drol voor. Als je een beetje fatsoenlijk vliegtuig hebt doe je er 15 minuten over. Dat was tenminste op de heenweg. De terugweg was een heel ander verhaal. Vlogen we heen nog met het respectabele Insel Air, terug hadden we minder geluk en was voor ons een plek geboekt op de vlucht van Tiara Air. Als ik zo’n naam zie moet ik al een beetje twijfelen…

Keek je vantevoren op internet dan zag je dat de vlucht gepland was voor vertrek vanaf Curacao om 15.55 uur, aankomst Aruba 16.30 uur. Ging je echter op de site van vliegveld Reina Beatrix op Aruba kijken dan zag je nergens een aankomst van een vlucht uit Curacao???? Zegt ook wel iets natuurlijk. Hebben zij voorzienende gaven op dat vliegveld? Uiteindelijk waren we ruim op tijd in de vertrekhal op Curacao. We vertrokken vanaf gate 9. Dus, wachten in de wachtruimte van gate 9. Op de monitor stond netjes een vlucht gemeld van Divi Divi Air (ook al zo’n naam) en die vertrok op tijd om 15.30 uur. De monitor bleef daarna deze vlucht tonen terwijl het toch echt 15.30, 15.35, 15.40, 15.45,15.46, 15.47 en nog later werd. Nergens een aankondiging van onze vlucht. Maar, plotseling om 15.53 uur verscheen een charmante plaatsellijke schone die plaatsnam aan de incheckbalie van Tiara Air bij gate 9. Op de monitor floepte een scherm dat vertelde dat onze vlucht NU aan het boarden was. Ik keek om me heen maar zag niet echt veel mensen. Hooguit een man of 15???

Afijn, wij te voet in ganzepas achter de groundsteward aan die ons naar het “vliegtuig” begeleidde. Stond daar op de baan een soort vliegende badkuip, model helemaal vierkant, 2 propellormotoren. Wij met alle 15 passagiers ons naar binnen gewurmd en op de aangewezen plaatsen gaan zitten. Ik had natuurlijk weer geluk, ik zat direct achter de chauffeur (foto). Uiteindelijk toch een voorspoedige vlucht (je had onderweg wel constant de neiging om elk schroefje en boutje handmatig nog even aan te draaien) en na 30 minuten veilig geland op Reina Beatrix. Weer een mooie dag.

Vrijdags rij ik naar huis in mijn van rijkswege verstrekt motorvoertuig (een Hyundai Accent waar je eerst de gemeentelijke ontsmettingsdienst doorheen moet sturen) zie ik plotseling beweging in mijn achteruitkijkspiegel. Wist eerst niet goed wat ik eigenlijk moest zien maar vervolgens blijkt dat ook op Aruba carpoolen heel normaal is. Kijk op de foto en probeer te ontdekken wie met mij mee was gelift.

Goed, gisteren was ik precies 2 weken aan het werk en mocht ik de eerste voortgangspresentatie van de zaak geven. Kreeg alleen maar positieve reacties, maar dat is niet zo verwonderlijk, was voor het eerst in 2 jaar dat er überhaupt een presentatie werd gegeven en dan doe je het al gauw goed.

Geeft je wel een goed gevoel. Trix en ik zijn nog steeds met de makelaar in onderhandeling voor een permanente woning. Ziet er wel goed uit, we zijn volop in de race voor een prachtige woning met uitzicht over bijna de helft van het eiland. Alle signalen wijzen de goede kant uit, dus waarschijnlijk gaat dat lukken. We hebben goeie hoop. Volgende keer meer daarover.

Tot schrijfs en reageer op onze verhalen. Je hebt geen idee hoe leuk het is om jullie reacties te lezen!

Heeeeel veel zonnige groetjes

Trix en Sjack

Schöppe Mie forever